Alfabet runiczny, zwany fuþark od nazwy pierwszych sześciu liter, miał początkowo 24 znaki. Istnieje kilka typów, które ewoluowały na przestrzeni czasu, ale także w zależności od ludzi, którzy ich używali. W krajach skandynawskich, gdzie runy były najpowszechniej używane, ich liczba została zmniejszona od VIII wieku, aż do systemu 16 run.